Νυχτερινές ανησυχίες

Νύχτες δύσκολες και σκοτεινές,

κομμάτια ενός σπασμένου αγγείου

με ζωγραφισμένα ερυθρόμορφα τέρατα

να κατασπαράζουν την ψυχή ενός άντρα...

Τραγούδι της εβδομάδας (26/5)

Επηρεασμένοι από την διαφήμιση της ΕΨΑ για την νέα epsa lemon cola light αφιερώνουμε το τραγούδι αυτής της εβδομάδας στην δροσιά που μας προσφέρουν τόσα χρόνια τα αγαπημένα μας αναψυκτικά. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την δροσιά ενός παγωμένου αναψυκτικού μετά από ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στην παραλία...

Eκ της διευθύνσεως.

Τραγούδι της Εβδομάδας (19/5)

Μετά από μια σιωπηρή εβδομάδα χωρίς άρθρα και εκπομπές, επιστρέφουμε με το τραγούδι της εβδομάδας σε καλοκαιρινούς ρυθμούς! Καλά μπάνια...

Τραγούδι της Εβδομάδας (13/5)

Με ένα αγαπημένο τραγούδι που μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές αρχίζουμε την βδομάδα μας και σας ευχόμαστε καλή δύναμη και υπομονή μέχρι το επόμενο Σ/Κ.

Εκ της διευθύνσεως.

Οι μετανάστες είναι πρόβλημα... ΑΛΗΘΕΙΑ (?)

Οι μετανάστες είναι πρόβλημα. ΑΛΗΘΕΙΑ! Δεν είναι όμως το μεγαλύτερο κατεστραμμένε, μισάνθρωπε, φασίστα. Μόνοι μας φέραμε την χώρα μας στο χάλι που είναι. Μόνοι μας ξεφτιλίσαμε αυτό πoυ περήφανοι μας κληροδότησαν οι μακρινοί πρόγονοί μας. Μόνοι χρεοκοπήσαμε και δώσαμε το δικαίωμα να μας χλευάζει ο κάθε Γερμανός-Γάλλος-Άγγλος-κλπ. Και ένα πράγμα που μας έμεινε για να είμαστε περήφανοι, έρχεσαι εσύ ανεγκέφαλε, "ιδεαλιστή", ξενόφοβε και το καταστρέφεις.

Γιατί ο Έλληνας ήταν και είναι ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ. Θυμήσου τον Ξένιο Δία. Ο πρώτος θεός του δωδεκάθεου. Σου θυμίζει κάτι; Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί ονομάστηκε Ξένιος; Γιατί βλάκα-κατεστραμμένε-ξενοφοβικέ τύπε η βασικότερη αρχή του αρχαιοελληνικού κόσμου ήταν αυτή της φιλοξενίας. Η δημοκρατία ήταν προνόμιο των Αθηναίων. Η έννοια της φιλοξενίας όμως ήταν ιερή σε όλο τον Ελλαδικό χώρο. Και έρχεσαι εσύ ιδεαλιστή της δεκάρας και μου κλέβεις το τελευταίο κληροδότημα των προγόνων μου για το οποίο μπορώ να είμαι περήφανος. Δεν έχεις το δικαίωμα και δεν θα στο επιτρέψω.

Ναι έχει γεμίσει το κέντρο μετανάστες. Ναι το σάπιο πολιτικό μας σύστημα δεν έβαλε κανένα φραγμό και όριο στην είσοδο αυτών των δύστυχων ανθρώπων στην χώρα μας. Ναι, αλλά πως μαζεύτηκαν όλοι αυτοί στο κέντρο; Πώς; Ναι, για θυμήσου... Ήρθαν να μείνουν δίπλα σου, στην γειτονιά σου και εσύ του έδιωξες. Δεν τους μίλησες. Δεν τους καλωσόρισες. Δεν τους έδειξες το ανώτερο πνεύμα που υποστηρίζεις πως έχεις. Αντίθετα τους έβρισες, τους χλεύασες και τους απομόνωσες. Τους άφησες να κάνουν παρέα μεταξύ τους. Τους στρίμωξες στις παλιές γειτονιές τις Αθήνας που μόνος σου εγκατέλειψες για να ζήσεις στην ελίτ των Βορίων και Νοτίων προαστίων. Δημιούργησες γκέτο και τους έβαλες μέσα.

Και τώρα ξύπνησες ξαφνικά και δεν σ' αρέσει η εικόνα του κέντρου. Και το γεμίζεις αίματα, δάκρυα και φόβο. Γιατί αυτοί φταίνε… Γιατί γίνανε πολλοί… Γιατί δεν σκέφτηκες ποτέ... Γιατί πάντα ήσουν οπαδός... Γιατί είσαι ζώο... Και τα ζώα έχουν ένστικτα και ορμές... Το ποντίκι βλέπει το τυρί και ορμάει στην φάκα... Πρόσεχε μαλάκα Νεοναζί Ελληνάρα, μην γίνουν οι μετανάστες η δική σου φάκα… Μην ξυπνήσεις ένα πρωί και συνειδητοποιήσεις ότι ακολουθώντας το ένστικτο, παραμερίζοντας την λογική και πράττοντας για το “καλό” του τόπου κατέστρεψες και το τελευταίο πράγμα που σου απέμεινε… Την περηφάνια να δηλώνεις Έλληνας και η δήλωσή σου αυτή να έχει ένα αντίκρισμα θετικό στους απέναντι σου. 

Καληνύχτα φίλε μου... Όνειρα γλυκά… Κι όταν ξυπνήσεις, ελπίζω να μην είναι πια αργά...

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά

Εκ της διευθύνσεως

Το Άγιο Πάσχα... ανάποδα!

Για κάποιους το Πάσχα είναι γιορτή. Μαζεύονται με την οικογένεια και τους φίλους... Σουβλίζουν αρνί, κοκορέτσι…. Περνάνε καλά…. Γιορτάζουν το Άγιο Πάσχα... 

Για κάποιους άλλους όμως είναι μια δύσκολη μέρα. Μια μέρα που τους θυμίζει πως απέμειναν μόνοι. Είτε από επιλογή, είτε από ανάγκη… Την ανάγκη της Ζωής για θάνατο. Την επιλογή της απομόνωσης και της αυτοτιμωρίας.

Είναι κι αυτοί που είναι μόνοι, πληρώνοντας τα σφάλματα των άλλων. Λάθη και Πάθη που τους στέρησαν την χαρά της Ανάστασης και  του Πάσχα χωρίς να το διαλέξουν οι ίδιοι. Που η Ζωή τους φέρθηκε σκληρά, παίζοντας μαζί τους ένα παιχνίδι ύπουλο, με άσχημο τέλος. Είναι οι άστεγοι, οι φυλακισμένοι, οι στρατιώτες, οι δικοί μας άνθρωποι που ζουν ξεχασμένοι… Είναι οι απόκληροι της Ζωής… Οι χτυπημένοι και λαβωμένοι… Οι άρρωστοι και οι αναρρώσαντες… Είναι οι δικοί μας άνθρωποι που ξεχάστηκαν μέσα σε προβλήματα και ηλίθιες σκέψεις… είμαστε εμείς!

 

Καλή Ανάσταση! Και να θυμάστε ότι κάπου εκεί έξω, την ώρα που εμείς μαζεμένοι γύρω από την σούβλα πίνουμε και γλεντάμε, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που περνάνε δύσκολα… Που κλαίνε, πεινάνε, πονάνε…

Κατερινάκι έχεις υποστηρικτές!!!! - JUMBO ΠΕΤΣΟΥΛΑ ΑΠΟ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗ- ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΠΟΛΛΑ

"Ξέσπασμα από τον αγαπημένο μουσικοσυνθέτη!

Ο Σταμάτης Κραουνάκης ξεσπά μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook με αφορμή την συμμετοχή της Κατερίνας Στανίση στη διαφημιστική καμπάνια του Jumbo.

“Ξέρασαν οι σοβαροφάνειες κι ενοχλήθηκαν από την τζάμπο Στανίση. Ρε ουστ από ‘κει βλαμμένα. Δουλειά δεν είχατε βγήκατε να προστατέψετε το κοινό γούστο. Έχετε φάει στη μάπα στρουmφάκια. Έχετε σούρει τα μωρά σας στο στο ό,τι να ‘ναι. Έχουν μεγαλώσει τα παιδιά σας μικρόμισθες Φιλιπιννέζες και βγήκατε να ενοχληθειίτε. Τσιράκια της αντίδρασης.
Πάθατε αναφυλαξία καλού γούστου, πυτιρίδες και τερηδόνες. Περαντζάδες λιγούρια του mall. Ζήτουλες μιας διαφήμισης για να επιβιώσετε. Σούργελα δαιμονισμένα, ημιμαθή τση Φιλοθέης, πτυχία του τρεις κι εξήντα. Άστε κάτω τη Στανίση, μη σας πάρει ο διάολος για πάντα. Τζουτζεδες και κανκάγιες. Κολλεγιά της συμφορας. Άκαβλα σεσημασμένα σας πείραξε η Στανίση!

Μας τα πρήξατε. Δημοσιογραφάκια της ιντερνετιάς, δωρεάν και όξω απ την πόρτα. Πενάκια του πληκτρολογίου του γκρήγκλις και της αγραμματοσύνης. Μας τα πρήξατε κοινώς. Αντέστε ρε ξεκουμπιστείτε και βγάλτε το μαύρο σκασμό πια!

Καίγεται το απώτατον και βγήκατε να υπερασπιστείτε το ελληνικό Πάσχα. Που δεν έχετε σώσει να καταλάβετε τι σημαίνει γιορτή στον αιώνα τον άπαντα, τζαμπατζήδες της Μυκόνου. Αγοραία σιχάματα πια, σας βαρέθηκε η ψυχή μου
Και στο φινάλε τα βάζετε και με τον τελευταίο διαφημιζόμενο που σας δίνει ψωμί ζώα όρθια. Και για να ‘ρθουμε και στο ζουμί, οι διαφημίσεις του τζάμπο γενικα έχουν πάρα πολύ χιούμορ και κάνουν θραύση. Μεγαλώσατε όλοι με καμποσάρ και καβαλινα, σούργελα της Φιλοθέης και του Κοκκιναρά, χαπατα του Ψυχικού. Αγράμματα.

Σας πείραξε η Στανίση. Κατ’ αρχην από τη σκασίλα σας, τριπλασιάσατε την δύναμη της διαφήμισης. Την προσέξαμε όλοι ακόμα πιο πολύ. Κυνηγάμε να την ακούσουμε. Και τι θέλετε ρε και μιλάτε; Ποιος σας έβαλε αστυνομία του γούστου;

Ποιος σας διόρισε να προφυλάξετε ποιον; Λαϊκάντζες του μπότοξ και της ακαπνιάς. Άντε γιατι σας χρειάζεται πολύ τζάμπο τελικά για να πάτε για πάντα στον κόρακα Μπλοκγκάρια του κερατα. Με συγχύσατε πάλι. Διαβάζω, ακούω όλα τα φλούφλια κι όλες τις κυράτσες που ενοχληθηκαν. Ημιαμόρφωτα ζαβά. Άντε σκάστε γιατί αρκετή ζημιά κάνετε και που υπάρχετε. Ξαφνικά πάθαμε κρίση καλού γούστου. Δεν έχετε διαβάσει ένα βιβλίο, δεν έχετε δει μια ταινία.
Ζητιανεύετε ένα καμπεράκι και καμμιά κολωνίτσα. Σινιέ. Και σας πείραξε η Στανίση στα τζάμπο. Η ιέρεια σας πειραξε, ρε ούφα μεταλλαγμένα. Ορθιάδες του Κολωνακίου. Ερημωμένα και ακατοίκητα. Βγήκατε να κρίνετε και να σώσετε την ελληνική οικογένεια και τα ψώνια της. Άντε ρε να χαθείτε και να χάνεστε πια.
Άστε πια την Ελλάδα ήσυχη να είναι οσο βλάχα θέλει. Άστε. Βγήκε κι η Αρβελέρ να μας πει ότι άκουσε τι; Ότι τον Σεπτέμβριο δεν θα ‘χουμε κράτος. Ότι κάποιος της το είπε. Σοβαρά μιλάτε κυρία Αρβελέρ μου; Σιγά και τρομάξαμε. Ποιος σας το κάρφωσε; Πόσους γνωστούς έχετε στους παλιανθρώπους; Για πειτε μας. Άντε γιατί δεν θα μου ανεβάσετε τα ζάχαρα, τζάμπα κι άδικα.
Στανίση ρε και ξερό ψωμί. Τίποτα! Σσσστ το σκασμόνε. Παρδαλά κατσικάκια. Πρρρρρρ ρε. Πρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ. Τι θα καταπατήσετε και τα μοναστήρια, τα ξωκλήσια… Μέχρι που θα μπείτε; Τι θα αρπάξετε.
Τριτη 23 κανονικα του Αγίου Γεωργίου, αλλά είναι κινητή, πάει μετά το Πάσχα. Όλα πιο μετά φέτος, όλοι στα τζάμπο ρε. Όλοι μπεστ οφ Στανίση ρε. Μυστικέ μου ερωτα ρε! Και φανερέ μου άμα λάχει. Έτσι για να σκάσετε, να φάτε τα λυσσακά σας. Μας τα πρήξατε πια. Ζουράρις, πού είστε; Για δε μιλάτε; Αλαλαλλαλια, χαι χαι χαι.

Γεια σου Κατερινάρα μου με τα γκωτιέ σου και την τρίπατη τραβεστογόβα σου! Γεια σου βλάχα μου, θεά αδυσώπητη. Γεια σου νούμερο ένα τση λαϊκής ψυχής. Όρμα στη διαφήμιση. Σκάνε που δεν την πήρανε οι ανορεξικές πιαρατζούδες των πάλαι ποτέ ομίλων και τώρα παρατρεχάμενες των οιωνδήποτε.
Φύγετε ρε απ το καντράν. Κάντε πέρα, σα πέρα ρε. Εχεχε. Τραβάτε στη στέγη ρε. Και μετά ολουρμού στο τσάο για καμμιά πίτσα λιγούρια. Και μετά στο Γιαννιά ρε“."

Προσωπικά +1 σε Κατερινάκι και Κραουνάκη


Ποια είναι η άποψη σας επί του θέματος??